Chciałbym to wyciąć w każdym [kawałku] kory,
chciałbym to wyryć w każdym kamieniu,
chciałbym to wysiać na każdej świeżej grządce nasionami rzeżuchy,
które by to szybko ujawniły.
Na każdej białej kartce chciałbym to zapisać:
Twoim jest moje serce i powinno takim na zawsze zostać.

Chciałbym wykształcić młodego szpaka,
żeby [potrafił] mówić słowa czyste i jasne, żeby mówił dźwiękiem moich ust,
mojego pełnego serca, gorącego popędu,
wtedy śpiewałby on jasno poprzez jej okno: Twoim jest moje serce ...

Poranny wiaterek chciałbym tym wypełnić,
chciałbym to wyszeptać w rozedrgany gaj,
o, żeby to promieniowało z każdego kwiatu!
Żeby przenosił to zapach do niej z bliska i daleka!
Fale, czy możecie napędzać coś więcej niż koła [młyńskie]?
Twoim jest moje serce ....

Myślę, że to musiałoby stać przed moimi oczami,
na moim policzku, musiałoby to pałać,
do wyczytania powinno to być na moich niemych ustach,
każdy oddech powinien dawać to głośno do zrozumienia,
ona nie zauważy nic ze wszystkich tych bojaźliwych działań:
Twoim jest moje serce ...