„Szkoda, że piękna, zielona wstęga
wyblakła tutaj na tej ścianie,
ja tak lubię zieleń!”
Tak powiedziałaś, o ukochana, dzisiaj do mnie;
natychmiast odwiążę ją i poślę tobie:
skoro lubisz tak zieleń!

Nawet gdyby twój ukochany [odziany] był w biel,
zieleń i tak powinna mieć swoją cenę [wartość],
i ja również ją lubię [zieleń].
Ponieważ nasza miłość jest wiecznie zielona,
ponieważ na zielono kwitnie oddalona nadzieja, dlatego ją lubimy.

 

Teraz wpleć w swoje loki
zieloną wstążkę,
ty tak lubisz [kolor] zielony.
Teraz wiem, gdzie mieszka nadzieja,
Teraz wiem, gdzie króluje miłość,
Teraz przede wszystkim lubię zielony [kolor].